JEVI-Hygiëne

Voor uw hygiëne staan wij garant.

Ongediertebestrijding en Preventie met een professionele aanpak.

Home > Ongedierte > Bedwantsen



De bedwants vroeger beter bekend als wandluis, is een parasitair insect dat behoort tot de onderorde wantsen. Het is een klein insect en wordt 5 tot 6 millimeter lang. De kleur is lichtbruin tot roodbruin. Het lichaam is breed en sterk afgeplat.

De bedwants leeft van bloed van onder andere de mens, en dankt de naam aan de plek in huis waar zich doorgaans de meeste bedwantsen bevinden, namelijk in en rond het bed. De bedwants prikt met zijn steeksnuit door de huid; deze bestaat uit een buisje dat bloed zuigt en een tweede dat verdovende en antistollende stoffen injecteert. Hierdoor voelt men de beet niet en stolt het bloed minder snel, wat de stroom op gang houdt tot de wants genoeg heeft.

De wants is, zodra hij volwassen is, een goede overlever die maanden zonder voedsel kan. Door het afgeplatte lichaam kunnen de smalste spleten worden betreden, zoals de vele plooien in het beddengoed. Uitgeademde CO2 en lichaamswarmte trekken deze dieren aan. De bedwants kan in principe overal prikken, maar de benen lijken favoriet. De steekwondjes zijn kleine rode bultjes. Soms zijn rijen bultjes aanwezig, deze zijn veroorzaakt door een bedwants die gestoord werd tijdens het voeden en meerdere malen kort na elkaar geprikt heeft. De wondjes genezen over het algemeen snel; soms komen huidinfecties voor of worden de bultjes opengekrabd waardoor littekens ontstaan. De rode vlekjes zijn pas na enkele weken volledig verdwenen. In tegenstelling tot andere bloedzuigende insecten als sommige muggen en vlooien, kan de bedwants geen ziektes overbrengen.

Bij de bevruchting van de bedwants vindt een traumatische inseminatie plaats; het mannetje maakt geen gebruik van een vrouwelijk geslachtsorgaan, maar maakt een gat in het vrouwtje om de geslachtscellen af te geven. De wijfjes leggen enkele tot ongeveer 10 eitjes per dag en in totaal ongeveer 200 gedurende hun leven. Uit een ei komt na ongeveer 2 weken de nimf tevoorschijn, die uiterlijk al op de ouders lijkt. De nimf ondergaat een aantal vervellingen en is na zes weken volwassen.

Onze oplossing:

Voor dit soort ongedierte voorzien wij minimum 2 behandelingen, met een tussenpauze van minimum 6 weken.
Bij de initiële behandeling worden de indringers zelf bestreden, de daaropvolgende dient om eventuele nakomelingen van achtergebleven eitjes te extermineren.


Verdelgingsmiddel